Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa

Stały URI zbioru

https://oa.zut.edu.pl/handle/20.500.12539/11

Przeglądaj

Przeglądaj Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa wg Autor "Bogusławska-Wąs, Elżbieta"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Analiza mikroflory wód i osadów dennych Zalewu Szczecińskiego w aspekcie wystepowania drożdży i grzybów drożdżopodobnych
    (Akademia Rolnicza w Szczecinie, 1998) Bogusławska-Wąs, Elżbieta; Dąbrowski, Waldemar promotor; Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa; Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa
    Próby osadów i wody pobierano w odstępach miesięcznych (kwiecień-grudzień) w latach 1995-1997. Analiza mikologiczna osadów obejmowała warstwę powierzchniową (1 cm) i kolejnych 5-7 cm. Analiza wody obejmowała warstwę przypowierzchniową i przydenną. Wszystkie badania ilościowe mikroflory analizowanych środowisk wykonano zgodnie z zalecanymi metodami. Wyizolowane drożdżaki identyfikowano metodami standartowymi na podstawie cech makro- i mikroskopowych oraz potwierdzano przynależność rodzajową i gatunkową przy wykorzystaniu API-testów. Ocenę aktywności enzymatycznej oparto na zestawie 19 hydrolaz z zastosowaniem substratów chromatogennych. Pomiary wskaźników fizyko-chemicznych wody ograniczono do temperatury, pH, tlenu i przewodności elektrolitycznej właściwej. Ustalono, że liczebność drożdżaków w osadach dennych Zalewu Szczecińskiego jest znacznie wyższa od ilości tych grzybów w wodzie. Najintensywniejszy rozwój grzybów w osadach przypada na okres wiosenny i możliwy jest również jesienią, w wodzie natomiast największą ilośc badanych mikroorganizmów stwierdzono w okresie letnim. Ustalono korelację pomiędzy ilością grzybów a przewodnictwem elektrolitycznym właściwym. Analiza jakościowa badanych mikocenoz wykazała, że dominującymi rodzajami drożdżaków w osadach i w wodzie były Candida i Rhodotorula, natomiast dominującymi gatunkami Candida famata i Rhodotorula glutinis. Wykazano, że badane szczepy grzybów charakteryzują się wysoką aktywnością proteolityczną, średnią lipolityczną i niską amylolityczną. W zakresie badanych enzymów rodzaju Rhodotorula był grupą grzybów o najwyższym stopniu aktywności. Materiał poddany analizie pochodził z czterech stałych miejsc na Zalewie Szczecińskim. Wyznaczone stacje badawcze różniły się między innymi warunkami hydrochemicznymi i biologicznymi oraz procesami mieszania wody.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Różnorodność społeczności drożdży w estuarium Odry i ich wpływ na rozwój ichtiofauny
    (Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, 2010) Bogusławska-Wąs, Elżbieta; Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa
    Estuaria jako obszary graniczne są miejscem procesów w wyniku których na drodze ewolucji, adaptacji i selekcji następuje zmienność biologicznej różnorodności. Zapewnienie i podtrzymanie określonego zespołu organizmów i ich biocenoz warunkowane jest dynamiką zmian czynników fizyko­chemicznych ekosystemu. Istotne znaczenie ma to zwłaszcza w strefach wzajemnego oddziaływania wód śródlądowych i morskich, za jakie uznane zostały estuaria. Specyfika tych środowisk wskazuje na konieczność poszukiwania ewentualnych zależności pomiędzy profilem genetycznym, taksonomicznym i siedliskowym jako podstawy do rozważania nad funkcjonowaniem poszczególnych grup organizmów w ekosystemie. W związku z powyższym wyznaczone zadania badawcze: określenie bogactwa gatunkowego drożdży w wodach i ichtiofaunie estuarium Odry; ocena stopnia zróżnicowania wewnątrzgatunkowego oznaczonych grzybów; ustalenie formy przeżycia drożdży i tworzenia społeczności w środowisku estuariowym; ustalenie oddziaływania drożdży na rozwój ikry ryb; pozwolą na zrealizowanie celu niniejszej pracy, którym jest określenie różnorodności wybranych społeczności drożdży i ich wpływ na rozwój ichtiofauny. Przeprowadzone kompleksowe badania, uwzględniające zróżnicowanie grzybów jednokomórkowych oraz ich zdolność tworzenia społeczności w Estuarium Odry, wskazują na zmienność mykocenotyczną w poszczególnych jego strefach. Wykazano, iż obszar Cedyńskiego Parku i Międzyodrza oraz Zalewu Szczecińskiego i Zatoki Pomorskiej charakteryzuje się homogenicznym rozkładem przestrzennym drożdży, w przeciwieństwie do grzybów oznaczanych w Odrze Szczecińskiej. Wyznaczony poziom zróżnicowania ogólnej liczby drożdży w wodach rzecznych był skorelowany z wartościami azotu całkowitego i organicznego oraz fosforu organicznego. Struktura jakościowa drożdży Estuarium Odry była zdominowana przez przedstawicieli Ascomycota w wodach rzecznych, natomiast w wodach zalewu i zatoki izolowano przede wszystkim drożdże należące do gromady Basidiomycota. Wykazano, że bogactwo gatunkowe drożdży Zalewu Szczecińskiego wynika z ich zawleczenia z napływającym nurtem wód odrzańskich. Stale obecnymi przedstawicielami drożdży w poszczególnych strefach estuarium były grzyby z rodzaju: Candida, Cryptococcus, Rhodotorula oraz Saccharomyces. Zmienność warunków środowiska w poszczególnych strefach estuarium nie wpływa na potencjalną zdolność formowania biofilmu przez Cr.laurenti w przeciwieństwie do grzybów z rodzaju Rhodotorula. W formowanym biofilmie komórki drożdży przechodzą w stan VBNC. Przeprowadzona ocena genetycznego poziomu zróżnicowania wewnątrzgatunkowego Cryptococcus spp. oraz Rhodotorula spp., wskazuje na pochodzenie śródlądowe analizowanych drożdży, dla których granicą ekologiczną pozostaje Zalew Szczeciński. Uzyskane profile amplifikacji DNA genomowego szczepów Cr.laurenti wykazały wysoką heterogeniczność wewnątrzgatunkową co świadczy o ich zróżnicowanym pierwotnym pochodzeniu. Przeprowadzona analiza cech fenotypowych szczepów Cr.laurenti wykazała obecność typów biochemicznych charakterystycznych dla miejsc ich izolacji. Wysokie podobieństwo wewnątrzgatunkowe ustalono natomiast dla Rh.mucilaginosa oraz Rh. glutinis, których zróżnicowanie genetyczne jak i biochemiczne nie odzwierciedlało miejsca ich izolacji. Spośród wyróżnionych genotypów Rhodotorula spp wyodrębniono profile charakterystyczne dla przewodu pokarmowego określonych gatunków ryb. Takiej zależności nie ustalono dla Cr.laurenti pomimo iż szczepy tego gatunku, tak jak i Rhodotorula spp. izolowano ze wszystkich pobranych próbek. Wykazano, że Rhodotorula spp i Cryptococcus spp zdolne są do kolonizacji ikry ryb, współtworząc wraz z jej epibiotą biofilm. Tworzone na powierzchni ikry społeczności mikrobiocenoz przyczyniają się do wydłużenia czasu inkubacji ikry. Obecne populacje drożdży w środowisku Estuarium Odry mogą być rozpatrywane jako uzupełniające wskaźniki zanieczyszczenia mikrobiologicznego.