Analysis of the variability of registered cases of lyme disease among workers of private agriculture in west pomeranian voivodship

Abstract

The analysis of incidence to Lyme disease (Borreliosis) in West Pomeranian Voivodship within 2005–2014, in particular with taking into consideration the cases of Lyme disease diagnosed as an occupational disease among the persons providing work in individual agriculture, has been executed pursuant to the epidemiological data obtained from the sanitary stations. In total, 46 cases of Lyme disease were found among individual farmers within the examination period and they were considered as an occupational pathology in the form of an administrative decision. The distribution of the number of cases of diagnosed occupational disease was characterised by the growing trend at the average growth of the coefficient of incidence to Lyme disease per year - 2.38 cases to one hundred thousand of the persons working in agriculture. The results obtained indicate the growing risk of occurrence of Lyme disease among the persons working in agriculture, however the interpretation of the estimated measures of exposure is not clear. It results from the fact that observed dynamics of the changes of epidemiological status may result from a real growing of the occupational exposure in agriculture (e.g. in the aftermath of environmental changes) and, which is more probable, from a cumulative synergy of the environmental factors, growing awareness of farmers and more effective medical diagnostics.

Na podstawie danych epidemiologicznych, uzyskanych ze stacji sanitarnych dokonano analizy zapadalności na boreliozę w województwie zachodniopomorskim w latach 2005−2014, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków boreliozy uznanych za chorobę zawodową u osób pracujących w rolnictwie indywidualnym. W okresie poddanym badaniom stwierdzono ogółem 46 przypadków boreliozy, które w trybie decyzji administracyjnej zostały uznane za patologię zawodową u rolników indywidualnych. Rozkład liczby przypadków orzeczonej choroby zawodowej charakteryzował się tendencją wzrostową, przy przeciętnym rocznym wzroście współczynnika zapadalności na boreliozę wynoszącym 2,38 na 100 tys. osób pracujących w rolnictwie. Uzyskane wyniki wskazują na wzrastające ryzyko wystąpienia boreliozy u osób pracujących w rolnictwie, jednak interpretacja oszacowanych miar narażenia nie jest jednoznaczna. Wynika to z faktu, że obserwowana dynamika zmian stanu epidemiologicznego może być efektem realnego wzrostu narażenia zawodowego w rolnictwie (np. w następstwie zmian środowiskowych) i – co jest bardziej prawdopodobne – efektem kumulatywnego współoddziaływania czynników środowiskowych oraz wzrastającej świadomości rolników i skuteczniejszej diagnostyki medycznej.