Abstract
Materiał do badań stanowiły nasiona roślin strączkowych i ziarna zbóŜ.
Występowanie lektyn określono na podstawie aktywności czerwonych krwinek ludzkich,
szczurów laboratoryjnych i baranich traktowanych wyciągami z wymienionych nasion i ziarna
oraz owocnika pieczarki (Agaricus campestris) jako kontroli metody. Aktywność biologiczną
lektyn określono na podstawie największego stopnia rozcieńczenia wyciągu wywołującego
jeszcze aglutynację erytrocytów. Badania wykazały występowanie lektyn w nasionach
lędźwianiu, grochu i soczewicy oraz ich silniejszy wpływ na aglutynację erytrocytów szczura niŜ
człowieka. Ze zbóŜ jedynie w Ŝycie ozimym Warko stwierdzono występowanie lektyn i słabą
aglutynację erytrocytów ludzkich grupy A1 przy braku aglutynacji erytrocytów szczura i barana.