Wydanie 312(31) 2014
Stały URI dla kolekcji
Przeglądaj
Przeglądaj Wydanie 312(31) 2014 wg Temat "cultivated plants"
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Open Access The Influence of Differentiated Natural and Agrotechnical Ecological Conditions on the Number of Species in Segetal Communities and Their Mean Number in the Phytosociological Relevé(Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, 2014) Kutyna, Ignacy; Młynkowiak, Elżbieta; Department of Ecology, Envinronmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, Poland; Department of Ecology, Envinronmental Protection and Development, West Pomeranian University of Technology, Szczecin, PolandO zróżnicowaniu florystycznym zbiorowisk segetalnych i liczbie gatunków w zbiorowiskach segetalnych oraz ich liczbie w zdjęciu fitosocjologicznym decyduje wiele naturalnych czynników przyrodniczych oraz agrotechnicznych. Istotnym naturalnym czynnikiem są warunki glebowe. Wraz ze wzrostem troficzności gleby i jej uwilgotnienia liczba gatunków się zwiększa. W wariancie typowym Arnoserido-Scleranthetum i Papaveretum argemones liczba gatunków jest najmniejsza – waha się od 37 do 62. Znacznie więcej (od 56 do 79) jest ich w wariancie z Juncus bufonius obu zespołów na glebach okresowo nadmiernie uwilgotnionych. Również średnia ich liczba w zdjęciu fitosocjologicznym kształtuje się podobnie. W wariancie typowym obu zespołów średnia wartość waha się od 16 do 25. Na glebach żyźniejszych o odczynie zasadowym, wytworzonych z glin i utworów pyłowych, liczba taksonów w Aphano- -Matricarietum i Lathyro-Melandrietum jest znacznie większa – waha się od 76 do 89. W wariancie typowym Aphano-Matricarietum jest ich trochę mniej, w porównaniu z wariantem z Mentha arvensis. Liczba gatunków w wariancie typowym kształtuje się odpowiednio w zakresie od 77 do 84, a wariancie z Mentha arvensis – od 86 do 87. Podobne zależności występują w przypadku średniej liczby gatunków w zdjęciu. Płaty zbiorowisk Aphano- -Matricarietum są bogate florystycznie. Średnia liczba gatunków w zdjęciu jest znaczna – wynosi w przypadku wariantu typowego 27, a zdecydowanie większa jest w przypadku płatów wariantu z Mentha arvensis – waha się od 33 do 36. Zbliżone relacje między glebą a liczbą gatunków w zbiorowisku i ich średnią w zdjęciach fitosocjologicznych występują także w obrębie agrofitocenoz upraw okopowych. Najuboższe florystycznie jest Digitarietum ischaemi, znacznie bogatsze Echinochloo-Setarietum, a najbogatsze są fitocenozy Galinsogo-Setarietum, Lamio- -Veronicetum politae i Oxalido-Chenopodietum polyspermi. O liczbie gatunków decyduje także rzeźba terenu. Zbiorowiska występujące w obniżeniu charakteryzują się większą liczbą gatunków i średnią ich liczbą w zdjęciu niż zbiorowiska zasiedlające zbocza i wierzchowiny. Na liczbę gatunków w zbiorowisku istotny wpływ wywiera działalność agrotechniczna. Zbiorowiska segetalne w uprawach ekologicznych są znacznie bogatsze florystycznie (liczba gatunków waha się od 32 do 58), w porównaniu z uprawami intensywnymi konwencjonalnymi, w których jest ich znacznie mniej – od 13 do 24. Podobne są relacje w przypadku średniej liczby gatunków w zdjęciu. Istotnym czynnikiem agrotechnicznym, decydującym o liczbie gatunków, jest nawożenie mineralne, organiczne oraz wapnowanie. Gnojowica ogranicza liczbę gatunków w zbiorowiskach; więcej występuje ich na poletkach wapnowanych i nawożonych obornikiem.