Proposal of the Monitoring Methodology of the Green Hawker Aeshna viridis Eversmann, 1836 (Odonata: Aeshnidae)
Ładowanie...
Data
2021
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Abstrakt
Aeshna viridis, a species of dragonfly of the family Aeshnidae, is listed in Appendix II of the Bern Convention as well as Annex IV of the Habitats Directive. The decline in the range and abundance of A. viridis is associated with a strong dependence of this species on the presence of Stratiotes aloides in the water body and results from a decrease in the number of suitable habitats. So far, attempts to develop a monitoring methodology for this species have been made in several European countries, including Sweden, Denmark and the Netherlands. This article presents a proposal for a monitoring methodology based on
the evaluation of indicators of population condition in the form of exuviae density and number of adults, and indicators of habitatcondition: the area of the water body covered by S. aloides, the presence of dense and undivided patches of S. aloides, succession in the water body and anthropopressure. The concept of population condition assessment methodology is based on
observation of adult specimens and collecting exuviae, avoiding larvae sampling, which is invasive and associated with technical difficulties. The concept of the habitat condition assessment methodology, in turn, is based on strong association between A. viridis and S. aloides. It is proposed to monitoring A. viridis population on a minimum of several research areas within the country, on a two-year cycle. The presented proposal of the monitoring methodology requires pilot studies to be carried out within the A. viridis localities in order to determine the validity of assumptions made in the monitoring methodology.
Opis
Żagnica zielona (Aeshna viridis) jest gatunkiem ważki z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae), uwzględnionym w załączniku II Konwencji berneńskiej, a także załączniku IV Dyrektywy siedliskowej. Ograniczenie zasięgu występowania i liczebności żagnicy wiąże się z silną zależnością tego gatunku od osoki aloesowatej (Stratiotes aloides) i wynika ze spadku liczby odpowiednich siedlisk. Dotychczas próby opracowania metodyki monitoringu tego gatunku podejmowano w kilku europejskich krajach, między innymi w Szwecji, Danii oraz Holandii. W niniejszym artykule przedstawiono propozycję metodyki monitoringu opartego na
ocenie wskaźników stanu populacji w postaci zagęszczenia wylinek oraz liczby osobników dorosłych oraz wskaźników stanu siedliska: powierzchni zbiornika pokrytej przez osokę aloesowatą, obecności zwartych łanów osoki aloesowatej, sukcesji w zbiorniku wodnym oraz antropopresji. Koncepcję metodyki oceny stanu populacji oparto na obserwacji osobników dorosłych oraz zbiorze wylinek, unikając odłowu larw, między innymi z powodu inwazyjności takiego postępowania oraz konieczności posiadania specjalistycznej wiedzy podczas identyfikacji gatunku. Z kolei koncepcja metodyki oceny stanu siedliska oparta jest na silnym
związku żagnicy zielonej z osoką aloesowatą. Proponuje się prowadzenie monitoringu żagnicy zielonej na minimum kilkunastu obszarach badawczych w obrębie kraju, w cyklu dwuletnim. Przedstawiona propozycja metodyki monitoringu wymaga przeprowadzenia badań pilotowych w obrębie stanowisk żagnicy zielonej w celu oceny słuszności postawionych założeń
w metodyce prowadzenia monitoringu tego gatunku.
Słowa kluczowe
Green Hawker, Aeshna viridis, monitoring, żagnica zielona
Cytowanie
Ołdak, K. A. (2021). Proposal of the Monitoring Methodology of the Green Hawker Aeshna viridis Eversmann, 1836 (Odonata: Aeshnidae). Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin., Agric., Aliment., Pisc., Zootech., 358(57)1, 15–28. doi 10.21005/AAPZ2021.57.1.02