Mercury Accumulation Level in Meat and Organs of Farm and Game Animals
Ładowanie...
Data
2018
Tytuł czasopisma
ISSN czasopisma
Tytuł tomu
Wydawca
Wydawnictwo Uczelniane Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Abstrakt
When present in the environment in large concentration, mercury can pose serious
danger to human and animal health and life. Mercury poisoning in human organism can lead to,
for example: central nervous system damage, immune system disorders, kidney damage, hair
loss and death. Besides its impact on public health, mercury also affects animal production, with
a variety of poisoning symptoms in farm and game animals, lower birthrates, reduced production
qualities and deaths. Mercury is considered a global threat to the environment, due to its ability
to accumulate in living organisms. In modern times the main risks of exposure to mercury for
people and animals are: contaminated food products and water. For this reason, mercury levels
in animal meat and organs are regulated by national and international legislation. The aim of this
study was to establish possible hygine and toxicologic risks related to mercury accumulation in
meat and organs of farm and game animals accuired in Poland. Results of several studies on
mercury content in meat and liver of farm and game animals have shown that the species of
animal. its age, environment and diet can affect mercury accumulation levels. The data collected
in Poland during last 10 years in Poland indicates that mercury levels remained low, with sporadic
incidents of allowed levels being exceeded.
Rtęć jest pierwiastkiem, który występując w środowisku w dużym stężeniu, przekraczającym normy, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia oraz życia zwierząt i ludzi. U człowieka zatrucie rtęcią może prowadzić do m.in. uszkodzenia centralnego układu nerwowego, zaburzeń układu odpornościowego, uszkodzenia nerek, wypadania włosów oraz śmierci. Rtęć, oprócz oddziaływania na zdrowie publiczne, wpływa również na zwierzęta, wywołując u zwierząt gospodarskich i łownych objawy mogące prowadzić do obniżenia płodności, walorów produkcyjnych, a nawet śmierci. Ze względu na możliwość bioakumulacji i biomagnifikacji w łańcuchu troficznym stanowi poważne i globalne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Aktualnie głównym źródłem narażenia człowieka oraz zwierząt na jej działanie jest spożywanie zanieczyszczonej żywności oraz wody. Z tego powodu dopuszczalny poziom rtęci w mięsie oraz narządach zwierząt uregulowany jest przepisami krajowymi oraz międzynarodowymi. Celem niniejszej pracy było określenie możliwego ryzyka higieniczno-toksykologicznego związanego z akumulacją rtęci w mięsie i narządach zwierząt hodowlanych oraz dzikich w Polsce. Wyniki niektórych badań nad zawartością rtęci w mięsie i wątrobie zwierząt gospodarskich i dzikich wykazały, że na poziom akumulacji tego pierwiastka w organizmie wpływ mają: gatunek zwierzęcia, jego wiek, środowisko życia oraz dieta. Z przeprowadzonych w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat badań wynika, że rtęć w tkankach zwierząt występowała w małych ilościach, a przekroczenie jej dopuszczalnego poziomu było sporadyczne.
Rtęć jest pierwiastkiem, który występując w środowisku w dużym stężeniu, przekraczającym normy, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia oraz życia zwierząt i ludzi. U człowieka zatrucie rtęcią może prowadzić do m.in. uszkodzenia centralnego układu nerwowego, zaburzeń układu odpornościowego, uszkodzenia nerek, wypadania włosów oraz śmierci. Rtęć, oprócz oddziaływania na zdrowie publiczne, wpływa również na zwierzęta, wywołując u zwierząt gospodarskich i łownych objawy mogące prowadzić do obniżenia płodności, walorów produkcyjnych, a nawet śmierci. Ze względu na możliwość bioakumulacji i biomagnifikacji w łańcuchu troficznym stanowi poważne i globalne zagrożenie dla środowiska naturalnego. Aktualnie głównym źródłem narażenia człowieka oraz zwierząt na jej działanie jest spożywanie zanieczyszczonej żywności oraz wody. Z tego powodu dopuszczalny poziom rtęci w mięsie oraz narządach zwierząt uregulowany jest przepisami krajowymi oraz międzynarodowymi. Celem niniejszej pracy było określenie możliwego ryzyka higieniczno-toksykologicznego związanego z akumulacją rtęci w mięsie i narządach zwierząt hodowlanych oraz dzikich w Polsce. Wyniki niektórych badań nad zawartością rtęci w mięsie i wątrobie zwierząt gospodarskich i dzikich wykazały, że na poziom akumulacji tego pierwiastka w organizmie wpływ mają: gatunek zwierzęcia, jego wiek, środowisko życia oraz dieta. Z przeprowadzonych w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat badań wynika, że rtęć w tkankach zwierząt występowała w małych ilościach, a przekroczenie jej dopuszczalnego poziomu było sporadyczne.
Opis
Słowa kluczowe
mercury, meat, farm animals, game animals, food safely, rtęć, mięso, zwierzyna łowna, zwierzęta hodowlane, bezpieczeństwo żywności
Cytowanie
Pietrzkiewicz K., Maliszewski G., Bombik E. (2018). Mercury Accumulation Level in Meat and Organs of Farm and Game Animals. Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin., Agric., Aliment., Pisc., Zootech. 343(47)3, 55–62. doi 10.21005/AAPZ2018.47.3.05