Estimation of the selected winter wheat (Triticum Aestivum l.) Varieties cultivated in organic and conventional crop production systems

Abstract

Four winter wheat (Triticum aestivum L.) cultivars (Akteur, Adler, Discus, JB Asano) derived from organic and conventional production systems carried out in 2010–2011 at Gülzow (Germany) were evaluated. The wheat samples were analysed for content of dry mass, protein, fat, crude fibre, total carbohydrates and fibre fractions (NDF, ADF, ADL, HCEL, CEL). Grain originated from organic system had on average the crude protein 27% lower than that from conventional one (p < 0.05). It was found, that the winter wheat grain from organic system contained the higher level of total carbohydrates (p < 0.01) and crude fibre than that from conventional one (p < 0.05). The examined cultivars also significantly differed in the content of crude fiber and dietary fiber fractions. The conducted research did not allow an unequivocal determination of the crop production system that would have more beneficial influence on nutritious value of winter wheat grain.

Materiał badawczy stanowiło ziarno pszenicy ozimej (Triticum aestivum L.) pochodzące z doświadczenia przeprowadzonego w Gülzow (Niemcy) w latach 2010–2011. Celem badań było porównanie wybranych cech jakościowych czterech niemieckich odmian pszenicy ozimej (Akteur, Adler, Discus, JB Asano) uprawianych w ekologicznym i konwencjonalnym systemie produkcji. Oceną objęto zawartość: suchej masy, białka, tłuszczu, włókna surowego, węglowodanów ogółem, frakcji włókna (NDF, ADF, ADL, HCEL, CEL). W systemie ekologicznym w przypadku czterech odmian średnio z dwóch lat uzyskano o 27% mniej białka niż w ziarnie z uprawy konwencjonalnej (p < 0,05). Stwierdzono, że ziarno pszenicy ozimej z uprawy ekologicznej zawierało więcej węglowodanów ogółem (p < 0,01) i włókna surowego (p < 0,05) niż z uprawy konwencjonalnej. Poszczególne odmiany cechowały się istotnie zróżnicowaną zawartością włókna surowego, a także frakcji włókna. Na podstawie przeprowadzonych badań nie można jednoznacznie stwierdzić, który system uprawy pszenicy ozimej ma korzystniejszy wpływ na jej wartości odżywczą i pokarmową.