Analysis of the content of macro- and microelements in the leaves of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.)

Abstract

Sea buckthorn is used in the world primarily for its high nutritional value and unique healing properties. It is a plant with a small climate and soil requirements. The study was conducted to determine changes mineral compounds in leaves of sea buckthorn (Hippophae rhamnoides L. ssp. rhamnoides), depending on the substrate type and the passage of time and assessment of the potential for sea buckthorn growth on saline and degraded soil. The determined the amounts of nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, magnesium, iron, manganese, zinc, sodium, molybdenum, chromium, lead, and cadmium. Shrubs of sea buckthorn (Hippophae rhamnoides L. ssp. rhamnoides), of which leaves were collected in June 2015, were located in four sites in Szczecin. The soils, on which sea buckthorn bushes grow are alkaline. The different sites of the growing shrubs of sea buckthorn (Hippophae rhamnoides L.) and the applied fertilization resulted in the differentiation of P, K, Ca, and Mg in leaves of the plant, but no change in N content was observed. Leaf samples collected a year earlier contained more N and P and less Ca and Mg. Leaves of sea buckthorn growing on the banks of the Odra river contained over ten times more Na, twice as much Fe, three times as much Mn as leaves of shrubs growing elsewhere. There was no difference in the amount of Mn in the leaves over the years, while those collected a year earlier contained more Fe. No presence of Mo, Pb, Cr and Cd was recorded in the leaves of sea buckthorn (Hippophae rhamnoides L.). Uptake of large amounts of Na, Ca, and Mg by sea buckthorn indicates the possibility of its growing on saline and degraded soils and the passage of time.

Rokitnik zwyczajny wykorzystywany jest na całym świecie przede wszystkim ze względu na wysoką wartość odżywczą i unikatowe właściwości lecznicze. Jest rośliną o małych wymaganiach klimatyczno-glebowych. Przeprowadzone badania miały na celu określenie zmian składu mineralnego liści rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L. ssp. Rhamnoides) w zależności od podłoża i upływu czasu oraz oceny możliwości wzrostu na glebach zasolonych i zdegradowanych. Oznaczono następujące pierwiastki chemiczne: azot, fosfor, potas, wapń, magnez, żelazo, mangan, cynk, sod, molibden, chrom, ołow i kadm. Krzewy rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L. ssp. Rhamnoides), z ktorych w czerwcu 2015 roku pobrane zostały liście, zlokalizowane były w czterech miejscach na terenie Szczecina. Gleby, na których rosły krzewy rokitnika, to gleby zasadowe. Rożna lokalizacja miejsc rosnących krzewów rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L.) i zastosowane nawożenie spowodowały zróżnicowanie ilości fosforu, potasu, wapnia i magnezu w liściach tej rośliny, natomiast nie odnotowano wpływu na zmiany w nich zawartości azotu. Próbki liści pobrane rok wcześniej zawierały więcej azotu i fosforu, a mniej wapnia i magnezu. Liście rokitnika zwyczajnego, rosnącego nad brzegiem rzeki Odry, zawierały ponaddziesięciokrotnie więcej sodu, dwukrotnie więcej żelaza, trzykrotnie więcej manganu, w porównaniu z zawartością w liściach krzewów rosnących w innych miejscach. Nie stwierdzono zróżnicowania ilości manganu w liściach w zależności od lat badań, natomiast liście pobrane rok wcześniej zawierały więcej żelaza. W liściach rokitnika (Hippophae rhamnoides L.) nie stwierdzono molibdenu i chromu, ołowiu i kadmu. Pobieranie przez rokitnik dużych ilości sodu, wapnia i magnezu wskazuje na możliwość jego uprawy na glebach zasolonych i zdegradowanych.