Variability of the incidence of Fusarium species and mycotoxins in the grain of wheat, depending on soil tillage system and cultivar

Abstract

The aim of the present work was to analyse the variability of the incidence of Fusarium species and mycotoxins in the grain of wheat, depending on wheat cultivar and soil tillage system. The experimental factors included: 1. Soil tillage system: conventional system (Conv.), two non-ploughing (NP) systems, one of them using disc harrow (NP/dh), the other one using cultivator (NP/c); 2. Winter wheat cultivars (‘Muszelka’, ‘Ostka Strzelecka’, ‘Kohelia’ and ‘Satyna’). The grain of the winter wheat cultivars tested was more susceptible to Fusarium infections under both NP tillage systems, compared to Conv. tillage system. In the Conv. system the grain of the investigated cultivars had shown very low mycotoxin content. In contrast, under NP systems and despite of the one-year interim period in cereal cultures, the zearalenon concentrations had amply exceeded the current maximum levels set by the EU. Within the NP/dh system, the grain of ‘Satyna’ cultivar was found to be highly contaminated with deoxynivalenol. Significant concentration of this mycotoxin was also detected in the grain of ‘Kohelia’ cultivar coming from the plots tilled with cultivator (NP/c). The analyses of zearalenone content in the grain harvested from the NP regime plots had revealed concentrations of the compound several times beyond the maximum limits set for crops, and this was particularly true for the cultivars ‘Kohelia’ and ‘Satyna’. On the contrary, cultivars: ‘Muszelka’ and ‘Ostka Strzelecka’ were characterized by lower degree of grain contamination with mycotoxins.

Celem pracy była analiza zmienności liczebności wybranych gatunków grzybów z rodzaju Fusarium i mikotoksyn w ziarnie pszenicy, w zależności od odmiany i systemu uprawy roli. Badano czynnik I, który stanowiły systemy uprawy roli: a) uprawa tradycyjna, b) uprawa bezorkowa wykonana kultywatorem, c) uprawa bezorkowa wykonana broną talerzową (tab. 1); czynnik II, ktory stanowiły odmiany pszenicy ozimej: a) ‘Muszelka’, b) ‘Ostka Strzelecka’, c) ‘Kohelia’ d) ‘Satyna’. Odmiany pszenicy ozimej w warunkach upraw bezpłużnych odznaczały się większą liczebnością gatunków Fusarium niż na poletkach z konwencjonalnym systemem uprawy. Uprawa kultywatorem, w odniesieniu do wariantu uproszczonego z użyciem brony talerzowej, przyczyniła się do wzrostu populacji grzybów. Ziarno badanych odmian w uprawie płużnej nie wykazywało znacznych ilości badanych mikotoksyn. Natomiast, pomimo jednorocznej przerwy w uprawie zbóż, stwierdzono znaczne przekroczenia wartości granicznych zearalenonu ustalonych przez Unię Europejską dla upraw bezpłużnych. W warunkach uprawy uproszczonej broną talerzową odmiana ‘Satyna’ wykazywała duże skażenie ziarna deoksyniwalenolem. Znaczne ilości deoksyniwalenolu wykryto również w ziarnie odmiany ‘Kohelia’ na poletkach uprawianych kultywatorem. Analizując zawartość zearalenonu w uprawach bezpłużnych, wykazano kilkukrotne przekroczenie wartości granicznych, szczególnie w przypadku ziarna odmian ‘Kohelia’ i ‘Satyna’. Natomiast odmiany ‘Muszelka’ i ‘Ostka Strzelecka’ odznaczały się mniejszym skażeniem ziarna.