1962, Nr 7

Stały URI dla kolekcji

https://hdl.handle.net/20.500.12539/2070

Przeglądaj

Przeglądaj 1962, Nr 7 wg Temat "Dyscyplina::rolnictwo i ogrodnictwo"

Teraz wyświetlane 1 - 8 z 8
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Działanie mączek fosforytowych i superfosfatu przefermentowanych z obornikiem
    (1962) Panak, Henryk; Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie. Katedra Chemii Rolnej
    Im Jahre 1958 wurden Labor-Gefässuntersuchungen über den Düngewert der mit Stallmist durchfermentierten einheimischen und afrikanischen Phosphoritmehle durchgeführt. Frischer Stallmist wurde mit Phosphorsäure in Form der genannten Phosphoritmehle und Superphosphates um 0,3, 0,6 und O,9t°/o P2O5 bereichert. Im Stalldung wurden die Verluste an organischen Substanzen und Stickstoff, sowie der Gehalt an der in 2% Zitronensäure löslichen Phosphorsäure bestimmt. Bei den Gefässversuchen wurde bei Senf eine höhere Verwertung der Phosphorsäure aus dem gemeinsam mit Stalldung verabreichten Phosphordung festgestellt.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Przyswajalność azotu nawozów organicznych w świetle badań ostatnich lat (1945-1956) w Wielkiej Brytanii
    (1962) Nowakowski, Zygmunt; Rothamsted Experimental Station. Chemistry Departament. Harpenden Herts
    Eine Beschreibung der Versuchsergebnisse, durchgeführt in den Jahren 1945-1956, über den Charaktereinfluss des Ausgangsmaterials, über das Anfangsverhältnis C: N sowie über die Fermentationsmethode des Düngewertes verschiedener Komposte und eines nach dem System im tiefen Stall einer Hühnerwirtschaft erhaltenen Dunges.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Rola azotu w dynamice procesu rozkładu masy organicznej
    (1962) Niklewski, Marian; Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie. Katedra Chemii Rolnej
    Charakteristisch für den Zersetzungsprozess der organischen Masse sind die Stickstoffverluste. Sie hängen von folgenden Faktoren ab: 1) von dem Charakter der Stickstoffsorption, 2) von den thermischen Bedingungen, 3) von C : N - Verhältnis. M. Niklewski Der Charakter der Sorption ist von dem sich zerstzenden Material abhängig. Das Getreidestroh hat die Tendenz zur biologischen, die Torfstreu dagegen zur physikalisch-chemischen Sorption. Für den biologischen Sorptionsprozess ist das thermische Optimum 35—40° C, aber die Stickstoffverluste sind auch bei höheren Temperaturen (bis 55°C) niedrig. Bei dem physikalisch-chemischen Sorptionsprozess sind die Stickstoffverluste desto niedriger, je niedriger die Temperatur ist.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Die Rolle des Stallmistes in der Ausgestaltung der tiefen Nährschicht im Sandboden
    (1962) Egerszegi, Alaksander; Agrochemie Ungarische Akademie der Wissenschaften in Budapest. Foschungsinstitut für Bodenkunde
    Przy tworzeniu strefy odżywczej dla roślin, przy pomocy obornika wzbogacono w składniki pokarmowe wiele obszarów gleb piaszczystych. Obornik nie wprowadzony i przemieszany podlega powolnemu procesowi mineralizacji. W masie obornika wzrasta ilość frakcji rozpuszczalnych w ługu oraz związków organicznych bardziej stabilnych. W wieloletniej warstwie obornika można stwierdzić ubytek potasu i fosforu. Uwalniające się z tej warstwy składniki pokarmowe dyfundują i tworzą na określonej głębokości profilu glebowego strefy o wysokiej zawartości pokarmu. Taka strefa przez wiele lat może dostarczyć roślinie składników pokarmowych i przy dobrym zaopatrzeniu w wodę umożliwia rozwój systemu korzeniowego na znacznej głębokości.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Über die Düngewirkung von Stallmist und Stroh in langjährigen Feldversuchen
    (1962) Schmalfuss, K; Kolbe, G; Ziegler, G; Universität Halle. Institut für Pflanzenernährung und Bodenkunde; Universität Halle. Institut für Pflanzenernährung und Bodenkunde; Universität Halle. Institut für Pflanzenernährung und Bodenkunde
    Badano wpływ obornika przechowywanego w różny sposób (aerobowo i ana erobowo) oraz słomy zbóż na plony i na glebę. Doświadczenia zgodnie wykazują, że w warunkach badań działanie nawozowe obornika uwydatnia się głównie wskutek jego zasobowości w łatwo rozpuszczalne związki azotowe i zdolne do rozkładu substancje organiczne, które wprowadzone do gleby dostarczają CO2 i przyswajalnych składników pokarmowych, szczególnie azotu. Również stosowanie nawożenia słomą (5 t/ha, 25—40 kg N) daje po pewnym czasie, podobnie jak obornik, znaczne zwyżki plonów dzięki wzrastającej (chociaż powoli) ilości azotu w glebie. Występujących niekiedy obniżek plonów można uniknąć łatwo przez dodatek mineralnych związków azotowych. Z analiz gleb wynika, że stosowane przez dziesięć lat nawożenie obornikiem, jak też słomą wpłynęło tylko w nieznacznym stopniu na zasobność tych gleb w związki organiczne.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Versuche mit Stalldünger und Kunstdünger (1894-1948)
    (1962) Iversen, Karsten; Askov Versuchsstation. Dänemark
    Referat obejmuje wyniki działania obornika i nawozów mineralnych w okresie 1894—1948 r. W 55-letnim doświadczeniu w Askov, jak i w innych doświadczeniach na stacjach doświadczalnych w Danii, zostało stwierdzone, że plony na nawozach mineralnych w stosunku do plonów na oborniku nie wykazują obniżki. Przedmiotem referatu są również stosunki pomiędzy działaniem poszczególnych składników pokarmowych przy tych dwóch typach nawożenia oraz działania i zawartość humusu w glebie.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Wykorzystanie przez rośliny boru i manganu z nawozów organicznych (obornik, kompost, pomiot kurzy)
    (1962) Tuchołka, Z; Czekalski, A; Wojtowska, R; Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu. Katedra Chemii Rolnej; Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu. Katedra Chemii Rolnej; Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu. Katedra Chemii Rolnej
    In Gefäss- und Feldexperimenten untersuchte man wie Pflanzen Bor und Mangan im Verhältnis zur Düngung mit in jene Bestandteile versehene Mineralformen ausnutzen. Festgestellt wurde eine geringere Ausnutzung jener Mikro elemente aus organischen Düngemitteln im Gegensatz zu Mineralformen, nicht nur im Verhältnis zum Gesamtgehalt, sondern auch zum löslichen Bestandteil der organischen Düngemittel. Eine Zugabe von organischen Düngemittel zur Düngung mit mineralischen Formen von Bor und Mangan verursachte eine Herabsetzung dieser Bestandteile in Pflanzen. Die Ergebnisse weisen auf die Möglichkeit einer beträchtlichen biologischen Sorption von Mikroelementem im ersten Jahr nach Anwendung von organischen Dünger hin. Die ausgeführten Analysen von viel jährigen Pflanzen weisen einen höheren Gehalt von Bor und Mangan auf den mit Stallmist gedüngten als auf den nur mit Mineraldünger gedüngten Versuchs.
  • Miniatura
    PozycjaOpen Access
    Wyniki 37-letnich doświadczeń nad reakcją szeregu roslin warzywnych na nawożenie obornikiem w porównaniu z nawozami mineralnymi w płodozmianie i kulturach stałych oraz nad wpływem badanych czynników na fizykochemiczne zmiany gleby
    (1962) Chroboczek, E.; Hurich, J.; Wartak, D.; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Skierniewicach. Katedra i Zakład Warzywnictwa
    Stosowanie obornika w uprawie roślin warzywnych stanowi coraz większy problem z uwagi na wciąż rosnący niedobór tego nawozu w kraju. Badania nad tym zagadnieniem zapoczątkowane w 1922 r. przez Kotowskiego, prowadzone są nadal w Zakładzie Warzywnictwa w Skierniewicach. Mają one na celu wyjaśnienie dwóch zasadniczych dla warzywnictwa problemów, a mianowicie: 1) które rośliny warzywne wymagają nawożenia obornikiem, które zaś można uprawiać na nawozach wyłącznie mineralnych, oraz 2) jak poszczególne rośliny reagują na uprawę bez płodozmianu (w kulturach stałych rokrocznie po sobie), w porównaniu z uprawą w 3-letnim płodozmianie. Dla większej wyrazistości wyników stosowano nawożenie wyłącznie organiczne lub wyłącznie mineralne. Doświadczenie obejmuje cztery kombinacje w czterech powtórzeniach, a mianowicie: 1) stałe obornikowe (SO) - o corocznym nawożeniu obornikiem i warzywach uprawianych w kulturach stałych; 2) stałe mineralne (SM) - o nawożeniu tylko mineralnym i warzywach uprawianych w kulturach stałych; 3) płodozmian obornikowy (PO) — o nawożeniu obornikiem co trzy lata i warzywach uprawianych w płodozmianie; 4) płodozmian mineralny (PM) - o nawożeniu tylko mineralnym i warzywach uprawianych w płodozmianie W obrębie każdej kombinacji jest uprawianych sześć roślin jako dwie 3-letnie rotacje, które co pewien czas ulegają zmianie. Doświadczenie założono na glebie piaszczysto-gliniastej (podłoże glina), słabo próchnicznej, w razie dużych opadów — mimo drenowania — nadmiernie wilgotnej; pH około 5,0. Dawki nawozowe 1. Obornik a) dla SO — 600 q/ha pod roślinę 1. pola 400 q/ha pod roślinę 2. pola 200 q/ha pod roślinę 3. pola (rośliny 2. i 3. pola nie otrzymują obornika) b) dla PO — 600 q/ha pod roślinę 1. pola stosowany corocznie Nawozy mineralne (w czystym składniku) (rośliny 2. i 3. pola nie otrzymują obornika) dawki dla SM i PM: N K2O P2O5 pod roślinę 1. pola 0,72 1,30 0,66 q/ha pod roślinę 2. pola 0,48 0,87 0,44 >> pod roślinę 3. pola 0,24 0,43 0,22 9f