Analysis of Equine Behavior Patern of Recreational and Sport Horses Under Saddle Utilization

Abstract

The aim of the study was to analyze the behavior of recreational and sport horses in three different seasons of their riding use. The observations included 15 geldings and mares, in that 9 horses used for recreation and 6 sport horses used in jumping over an obstacle (L-C class). The horses were managed in the same environmental conditions, in the same riding center. The observations of horse behavioral responses were carried out three times, i.e. observation I – before the summer season, observation II – during the holiday time, observation III – beyond the summer season which is the period of the lowest workload of horses used for leisure (December). Horse behavior pattern was assessed towards mounting a horse by a rider, tighten the girth as well as aids-related responses, reaction to bending and finally, jumping over an obstacle. Besides, the behavior of horses used for recreational activities was evaluated when a rider was working the horse on the lunge line. The equine behavior pattern was assessed on the scale of 1 to 3 points, when 1 pt meant the undesirable, negative refusal to perform a task, aggressive tendencies, 2 pt – accteptable reaction, small signs of disobedience or anxiety, pinned back ears, wagging tail showing irritation, delayed reaction to the aids etc., whereas 3 pts desirable behavior, willing to execute tasks, displaying full acceptance of aids, etc. It was found that sport horses showed better behavior in the range of the parameters evaluated. The horses used for recreation purposes earned significantly lower scores for the behavior at the extended working time, that is during the holiday season when average working time length was 3.58 h/day. There was observed a significant correlation between the working time of horses used for leisure in the summer period and the behavior scores. The worse scores obtained by the leisure horses were most probably the effect of carrying a higher number of riders of different skills levels and the extended working time.

Celem pracy była analiza zachowania koni rekreacyjnych i sportowych w trzech różnych sezonach ich użytkowania wierzchowego. Obserwacjami objęto 15 wałachów i klaczy, w tym 9 koni użytkowanych rekreacyjnie i 6 koni użytkowanych sportowo, startujących w skokach przez przeszkody (klasy L–C). Konie utrzymywane były w jednym ośrodku jeździeckim, w tych samych warunkach środowiskowych. Obserwacje zachowania koni przeprowadzono 3-krotnie: obserwacja I – przed sezonem letnim, obserwacja II – w okresie wakacji letnich, obserwacja III – poza sezonem, w okresie najmniej intensywnej pracy w przypadku koni użytkowanych rekreacyjnie (w grudniu). Oceniano zachowanie koni podczas: wsiadania jeźdźca, podciągania popręgu, reakcji konia na pomoce, zgięcie, zachowania w czasie skoku przez przeszkodę. Ponadto u koni użytkowanych rekreacyjnie oceniono ich zachowanie w trakcie pracy z jeźdźcem na lonży. Zachowanie koni oceniano w skali od 1 do 3 punktów, gdzie 1 punkt oznaczał reakcję niepożądaną, negatywną, odmowę wykonania zadania, przejawy agresji, 2 punkty oznaczały reakcję akceptowalną, drobne przejawy nieposłuszeństwa, niepokoju, tulenie uszu, machanie ogonem wskazujące na irytację, oporną lub spóźnioną reakcję na pomoc itp., a 3 punkty – reakcję pożądaną, chętne wykonanie zadania, pełną akceptację pomocy itp. Stwierdzono, że konie użytkowane sportowo charakteryzują się lepszym zachowaniem w zakresie ocenianych parametrów. Konie użytkowane rekreacyjnie uzyskały istotnie niższe noty za zachowanie w okresie wydłużonego czasu pracy, czyli w czasie wakacji letnich, gdy średni czas pracy koni wynosił 3,58 h/dzień. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy czasem pracy koni rekreacyjnych w okresie letnim a ocenami za zachowanie. Na pogorszenie wyników koni użytkowanych rekreacyjnie najprawdopodobniej wpłynęła większa liczba jeźdźców o różnym poziomie zaawansowania oraz wydłużenie czasu pracy.