Effects of 2-hydroxybenzoic acid on the efficiency of the photosynthetic apparatus of basket willow (Salix viminalis L.) plant growing under conditions of salt stress

Abstract

The study conducted in 2016 at the Department of Plant Physiology and Biochemistry at the West Pomeranian University of Technology in Szczecin was to evaluate the effect of exogenous application of 2-hydroxybenzoic acid (salicylic acid) on the efficiency of the photosynthetic apparatus of basket willow growing under conditions of elevated salt concentration. The first experimental factor was the concentration of sodium chloride (control – complete Hoagland medium, 3.0 g NaCl ∙ dm–3) and second was the concentration of 3-hydroxybenzoic acid (control – complete Hoagland medium, 138 mg ∙ dm–3). The Tora clone tolerated a short period of exposure to the NaCl concentration, as evidenced by high values of Performance Index (PI), Area, and maximum, potential efficiency of photochemical reaction in PS II determined after darkening adaptation, after reduction of acceptors in PS II (FV/FM). Longer plant exposure to salinity resulted in a decrease value of TFM parameter in the Tora clone, and PI and FV/FM in Bjor clone. The application of 2-hydroxybenzoic acid had a varied effect on chlorophyll "a" fluorescence induction parameters of basket willow growing under salt stress conditions. The use of 2-hydroxybenzoic acid increased the parameters such as chlorophyll fluorescence growth time from the beginning of the measurement to the maximum (TFM) and FV/FM in the Bjor clone with prolonged exposure to higher NaCl concentrations. For the Tora clone, the PI value decreased.

Celem badań, przeprowadzonych w 2016 r. w Katedrze Fizjologii Roślin i Biochemii Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, była ocena wpływu egzogennej aplikacji kwasu 2-hydroksybenzoesowego (kwasu salicylowego) na wydajność aparatu fotosyntetycznego wierzby wiciowej rosnącej w warunkach podwyższonego stężenia soli. Pierwszym czynnikiem doświadczalnym było stężenie chlorku sodu (kontrola – pożywka pełna Hoaglanda, 3,0 g NaC l ∙ dm–3) drugim czynnikiem – stężenie kwasu 3-hydroksybenzoesowego (kontrola – pożywka pełna, 138 mg ∙ dm–3). Klon Tora dobrze tolerował krótki okres ekspozycji na zastosowane stężenie NaCl, o czym świadczą duże wartości takich wskaźników, jak wskaźnik witalności PSII (PI), wskaźnik Area oraz maksymalna potencjalna efektywność reakcji fotochemicznej w PSII, wyznaczona po adaptacji ciemniowej (FV/FM). Dłuższy okres ekspozycji roślin na zasolenie spowodował zmniejszenie u klonu Tora wartości parametru TFM (czasu wzrostu fluorescencji chlorofilu od początku pomiaru do osiągnięcia maksimum), u klonu ‘Bjor’ natomiast – PI oraz FV/FM. Aplikacja kwasu 2-hydroksybenzoesowego wywarła zróżnicowany wpływ na parametry indukcji fluorescencji chlorofilu „a” wierzby wiciowej rosnącej w warunkach stresu solnego. Zastosowanie kwasu 2-hydroksybenzoesowego, przy dłuższej ekspozycji roślin na podwyższone stężenie NaCl, zwiększyło wartości takich parametrów, jak TFM oraz FV/FM u klonu Bjor wierzby wiciowej; w przypadku klonu Tora zmniejszyło wartość wskaźnika PI.